Heeft blue monday met mentale gezondheid te maken?
Vandaag (17 januari 2022) wordt "Blue Monday" genoemd. Dit is een naam die een psycholoog in 2005 heeft bedacht voor de derde Maandag van januari, die volgens zijn formule de meest depressieve dag van het jaar is. Deze dag zou volgens hem in het teken staan van depressie, somberheid, neerslachtigheid en melancholie. In deze blog deel ik mijn visie hierop. Waarom komen burn-outs tegenwoordig zo vaak voor? Wat heeft een burn-out met perfectionisme en authenticiteit te maken? Dat deel ik ten slotte ook nog met je. Lees snel verder!
Graag besteed ik even de tijd aan mentale gezondheid. Niet omdat vandaag Blue Monday heet, want ik ken genoeg mensen die vol energie het nieuwe jaar gestart zijn. Zij ervaren niet de klachten waar Blue Monday voor staat. Dan zou de naam van deze dag juist het tegenovergestelde effect kunnen hebben: "Moet ik mij dan somber voelen?", zou je je af kunnen vragen. Vandaag heb ik gelukkig al 3 mensen gesproken die geen idee hadden dat het Blue Monday was en gelukkig geen last hadden van de bijbehorende klachten. Nee, ik besteed deze blog vandaag aan mentale gezondheid omdat ik het zo belangrijk vind. Mijn mond valt open van het aantal jongvolwassenen met burn-outs. 1 op de 5 millennials geeft aan last te hebben van ernstige mentale klachten die onder een burn-out vallen. Ik coach millennials en hoor dus vaak hun verhalen. Op deze dag vraag ik wat extra aandacht voor dit onderwerp.
In gesprek met de huisarts
"Voor wat zie je de meeste mensen bij jou in de praktijk verschijnen, zit daar een trend in?" vroeg ik gister aan een vriendin die huisarts is in Rotterdam.
"Burn-outs, stress, overprikkeldheid", antwoordde zij resoluut, daar hoefde ze geen 2 seconden over na te denken. "Vooral veel mensen tussen de 20 en de 35 jaar die het niet meer trekken".
"๐๐ฆ๐ญ๐ฌ๐ฆ ๐ฌ๐ญ๐ข๐ค๐ฉ๐ต๐ฆ๐ฏ ๐ฆ๐ณ๐ท๐ข๐ณ๐ฆ๐ฏ ๐ป๐ช๐ซ ๐ท๐ฐ๐ฐ๐ณ๐ข๐ญ ?"
"Moe, vooral heel moe.
Geen concentratie.
Niet in staat om goed te kunnen presteren op werk.
Niet meer hun bed uit kunnen komen 's ochtends."
...
"Wat adviseer je ze dan?"
"Vooral uitrusten en vrij nemen van werk. Maar dat vinden ze vaak heel moeilijk, "dat kan niet, ik MOET morgen gewoon werken". Ze praten dan vaak met een praktijkondersteuner of psycholoog, na 9 maanden wachten op een plek."
Terwijl er hele goede coaches zijn die hierin gespecialiseerd zijn.
Je batterij opladen. Je energie terug in balans brengen. Je helpen terug te vinden wie je werkelijk bent en wat je blij maakt.
...
Ik schrik hiervan. Ik zie en hoor het overal.
Hoe ver moet het komen voor je jezelf toestaat om uit te rusten?
Jaren het pad gevolgd wat anderen van je verwachtten, hoe je dacht dat het hoorde. Jaren keihard gewerkt om die prestaties te leveren en je eigen gestelde doelen te bereiken (voor je 30e?).
In die jaren nooit echt stilgestaan, pas op de plaats genomen. Om je heen gekeken. Vooral met 'What's Next?' oogkleppen op vooruit gegaan - en dat lange tijd op het reserve deel van je batterij.
Om vervolgens op een bepaald punt te komen en jezelf af te vragen:
"En nu?"
Jezelf moe en uitgeput om te draaien in je bed, wetende dat je eruit moet om te werken, terwijl je de volgende gedachten weer opnieuw wegdrukt:
"Waar doe ik het allemaal voor?"
"Is dit het nou?"
Hoe ver moet het komen voordat jij onderzoek doet naar wie jij werkelijk bent, en hoeveel lagen zich daar overheen hebben gevormd?
Voordat jij luistert naar jouw authentieke zelf? Voordat jij kiest voor waar JIJ voor wilt leven?
Niemand anders dan jij kan dat voor je doen.
Niet alleen hoge werkdruk zorgt voor stress
Toen ik nog in loondienst werkte bij een groot corporate bedrijf, heb ik met eigen ogen gezien hoeveel werkdruk er wordt ervaren. Ik heb gezien hoe graag jonge, ambitieuze volwassenen goed willen presteren. Hoe ze zichzelf zo snel mogelijk willen ontwikkelen, wat op zich positief is. Maar deze gedrevenheid kan hun eigen succes in de weg gaan staan. Niet alleen hun eigen succes, het kan zelfs hun gezondheid in de weg gaan staan.
Het is niet alleen de hoge werkdruk vanuit de organisatie die zorgt voor stress. Er wordt veel van de werknemers gevraagd, maar daar vallen deze stress klachten en het hoge aantal burn-outs niet alleen aan te wijten. Zelfstandig ondernemers kunnen ook in een burn-out terecht komen, en je zou denken dat zij hun eigen werkdruk kunnen bepalen, omdat zij eigen baas zijn.
Werkdruk is iets wat wordt ervaren, het is subjectief. De hoeveelheid werkdruk die iemand ervaart hangt af van verschillende dingen. Ik zal daar nu niet verder over uitweiden, dat vertel ik je in een andere blog. Belangrijk is: de ene persoon kan dezelfde externe situatie, dezelfde hoeveelheid werk, compleet anders ervaren.
Perfectionisme en faalangst bij millennials
Perfectionisme en faalangst zijn veelvoorkomende kenmerken in deze tijd. Millennials, ofwel jonge professionals tussen de 20 en de 38 jaar (grof genomen), hebben het idee dat ze alles kunnen worden wat ze willen. Zo zijn ze vaak opgevoed. Dit zorgt ervoor dat ze hun succes in eigen handen hebben, en de verantwoordelijkheid voelen om wat te maken van hun leven. Ze stellen hoge eisen aan zichzelf en zijn veel bezig met de volgende stap. Daarbij vergeten ze vaak even stil te staan en om zich heen te kijken. Ze vergeten soms te reflecteren en terug te blikken op waar ze vandaan komen. Ze vinden het moeilijk om trots te zijn op zichzelf, hoeveel ze ook presteren. Het feit dat ze de druk voelen om succesvol te zijn, betekent ook dat als ze dat niet zijn, dat ze voelen alsof ze hebben gefaald. Daarbij komt dat perfectionisten streven naar een perfect resultaat. Perfectie bestaat niet, dus bij voorbaat zijn ze dan al gedoemd om te falen. Dit gaat nog eens in combinatie met een maatschappij die gebouwd is op een kapitalistisch systeem die succes vertaald heeft in macht en prestatie. Terwijl succes ook zoveel andere dingen kan zijn.
Wat conditionering met ons kan doen
Mijn missie is om bij te dragen aan meer liefde en meer authenticiteit in deze wereld.
Wat hebben authenticiteit en burn-outs met elkaar te maken? Ik vertel je mijn visie daarop.
Wanneer we worden geboren, zijn we puur. We zitten dan nog het dichtst bij de kern van wie wij zijn. Daarna worden we opgevoed in een bepaalde omgeving. We groeien (als het goed is) op tussen vriendjes en familie, in een bepaalde buurt. Daarna gaan we naar school, we gaan studeren, we solliciteren voor onze eerste baan en krijgen collega's. Daarnaast worden we continu blootgesteld aan informatie impulsen van buitenaf: door de media. Via televisie, radio, social media, telefoons, tijdschriften, kranten, reclameborden, krijgen wij informatie te zien. Al deze media vertellen ons 'hoe het hoort'. Een van de dingen dat ze ons ook vertellen is dat we niet goed genoeg zijn als onszelf. Als die pure kern.
Deze opvoeding en alle mensen en instituties waarmee je in contact komt, zorgen ervoor dat je geconditioneerd wordt. Met name in de eerste 7 levensjaren worden je overlevingspatronen gevormd. Deze neem je gaandeweg mee naar je volwassen leven, terwijl ze je niet meer helpen.
Al deze verschillende omgevingen leggen ons bepaalde verwachtingen op. Daardoor vormt er zich een beeld in ons hoofd. We leren dat het alleen goed is als we ... (vul maar in). Als we knap zijn, als we slank zijn, als we een bepaalde baan hebben, als we ondernemer zijn, als we afgestudeerd zijn van een bepaald niveau, als we een huis hebben gekocht, als we een relatie hebben... Ik kan zo nog wel even doorgaan. Hierdoor worden er steeds meer lagen gevormd over de kern van wie wij zijn. Veel mensen houden zich zo vast aan hoe ze het geleerd hebben van de mensen buiten zichzelf, dat ze vergeten wie ze zelf echt zijn en wat ze willen.
Dat resulteert erin dat ze helaas niet meer helemaal hun eigen leven leven zoals zij hebben gekozen. Het wordt gevormd door hun conditionering. Dat is niet gek, dat gebeurt bijna ieder mens. Maar ik geloof erin, dat wanneer iemand te lang niet zijn of haar eigen authentieke leven leeft, dat ze dat op een gegeven moment gaan merken.
Hun lichaam gaat ze waarschuwingen geven. Ze slapen slecht, ervaren veel stress of worden somber. Misschien zelfs erger: ze belanden in een depressie of burn-out.
Preventie burn-outs door authentiek leven
In mijn coaching breng ik mensen terug naar de kern van wie zijn zijn. Met verschillende technieken pellen we laagje voor laagje af, zodat zij erachter komen wie ze werkelijk zijn. Daarbij vinden ze uit wat het is dat ze werkelijk willen. Het vuur in ze gaat eindelijk weer branden. Eerst een klein vlammetje, dan een groot levensvuur.
Ze leven het leven dat ze zelf hebben gekozen. Ze durven hun eigen pad te volgen. Ze ervaren voldoening en zijn gelukkig.
En ik? Ja, ik ervaar ook voldoening en geluk. Dit is mijn pad en dit is het allermooiste wat ik hier kan brengen in deze wereld.
Geef een reactie